Het zigzagkind - 1994
'Grossman is sterk in de genadeloze en uitgesponnen analyse van de motieven van zijn personages; dat hebben zijn romans wel aangetoond.' – Michaël Zeeman in de Volkskrant
'Verrassend vrolijk, spannend, speels.' – Trouw
'Grossmans zinnen zijn helder en beeldend, ze vloeien als bronwater. Laag na laag, omzichtig maar doelgericht, pellen ze het pantser van een personage – tot de essentie bloot komt te liggen.' – Alexandra de Vos in De Standaard
'David Grossman schreef Het zigzagkind voor zijn oudste zoon, Yonatan, die toen elf was, als een soort inwijdingsboek. Hij wilde hem iets meegeven uit zijn eigen jeugd waarmee Jonathan de puberteit in zou kunnen gaan. Opvallend is dat de oorspronkelijk als jeugdboek bedoelde roman ook in de smaak valt bij volwassenen. Dat komt omdat volwassen lezers houden van de subtiele humor en het psychologisch inzicht. Het boek bestaat uit meer dan één laag.' – Recensie op Scholieren.samenvattingen.com
'Grossman is een schrijver die het kinderlijke vermogen tot verwondering, het enthousiasme en de ongebreidelde lust om in het spel jezelf en de wereld te ontdekken meeslepend verbeeldt. In technisch opzicht gaat hem daarbij geen zee te hoog. De inhoud van Het zigzagkind is te onwaarschijnlijk om na te vertellen (en het zou jammer zijn dat hier te doen), maar door Grossmans geraffineerde uitwerking van de plot blijf je tot en met de laatste regel (‘eindelijk’) geboeid.' – Willem Kuipers in de Volkskrant - klik hier voor de hele recensie
Recensie op NRC.nl
Recensie op Volkskrant.nl
Recensie op Leestafel.nl
Interview met David Grossman op NRC.nl |
Ook verkrijgbaar als eboek